Hoşgeldiniz sayın ziyaretçimiz. Bugün 19 Mart 2024.
E-Posta : Parola :
 

IV


Sırr-ı mutlak mehbit-i Haksın sana yetmez mi şân
Hep kitabi asumani seni şerh eyler hemân

Mecma'-ül- bahreyn-i Haksın sendedir zât-ü-sıfât
Cümle esma sendedir sensin zemin u asuman

Hiç kitâbullâh-ı nâtık olduğun anlar mısın
Yere göğe sığmayan kalbin evin etdi mekân

Vasf-ı âdem vasf-ı Hakdır ehl-i Hak olan bilür
Ma'nide oldur bilirsin bî-nişân ü lâ-mekân

Ârif-i insân olandır ârif-i Kur'ân olan
Âdem ü Kur'ân hakkında dedi Hak tev'emân

Zevk-i aşka ermeyenler zevk alamaz kendiden
Âdem olmak ister isen aşka sa'y et her zemân

Mürşidin insan edendir mürşidin Kur'ân eden
Mürşidini bilmeyene Gaybî Hak olmaz ayan
s.126
 
1
Zikr u tevhid ile tâlib Hakka vâsıl mı olur
Ma'rifetle hüsn-ü hulkdur talibi kâmil eden
Her ne denlü varsa itsen hem kamu sâlih amel
Ma'rifetle hüsn-ü hulkdur talibi kâmil eden
2
İlm-i resmi ile zâhid acaba kâmil mi olur
Ma'rifetle hüsn-ü hulka var mıdır hiç bir bedel
Darb u devrân ile virme yok yere ömre halel
Ma'rifetle hüsn-ü hulkdur talibi kâmil eden
3
Şugl-ı -esma ile etsen aç susuz hem âh-ü- vah
Sen günâh anladığından komasın hergiz günâh
Çille vü halvetde görsen nice bin nûr-i siyah
Ma'rifetle hüsn-ü hulkdur talibi kâmil eden
4
Tende Hakdan olmamışdır râh-ı Hakdan behredâr
Kümmelini-i evliyanın yolun eyle ihtiyar
Ma'rifetdir âdemi âdem iden ey dilfikâr
Ma'rifetle hüsn-ü hulkdur talibi kâmil eden
5
Anladık kim bu görünen sende ola cân-ü-ten
İrmedik tevhide şirki kodu seni may-ü-men
Zât-ı Hakka vâsıl olmaz bilmeyen hulk-ı hasen
Ma'rifetle hüsn-ü hulkdur talibi kâmil eden
6
Hâb-ı bîdârında sofi gördüğündür hep hayâl
Ehl-i irfan olmadın kim görüne sana cemâl
Bahr-i zâta gark olup bulmak dilersen ger kemâl
Ma'rifetle hüsn-ü hulkdur talibi kamil eden
s.127

7
Olma mağrur tâatine eyleme hiç iftihar
Fani-i fillâh olup gel olagör Hakk ile yâr
Varlığına gırrelenip müşrik olma ey şikâr
Ma'rifetle hüsn-ü hulkdur talibi kâmil eden
8
Can işidir Hakkı görmek sanma ten işi murâd
Kangı tâlib tâ'at ile oldu aceb dilküşâd
Görmedin mi halk-ı âlem aldılar mı hiç murad
Ma'rifetle hüsn-ü hulkdur talibi kâmil eden
9
Ehl-i vahdetden olagör gel hakikat bey'ati
Tâ ki bu kesret içnde bulasın sen vahdeti
Bir amelle talibin gitmez bu yolda hayreti
Ma'rifetle hüsn-ü hulkdur talibi kâmil eden
10
(Men arefe nefsehu) dendiği yetmez mi cevâb
Hakkı bilmeye özünden gayri var mı bir kitâb
Zât-ı Hakka cehlimizden özge yokdur bir hicâb
Ma'rifetle hüsn-ü hulkdur talibi kâmil eden
11
Mahz-ı cevherdir kelâmım anlama anı araz
Ab-ı kevserdir içe gör kalmasın sende maraz
Arifin sözünde yokdur kimseye asla garaz
Ma'rifetle hüsn-ü hulkdur talibi kâmil eden
12
Hâb-ı cehl-ü- hûy-ı bedle muttasıf olmaz Huda
Tâlib-i Hak lâ-cerem verir bu evsâfa cila
Gaybî'yâ evsâf-ı Hakdan olmayasın sen cüda
Ma'rifetle hüsn-ü hulkdur talibi kâmil eden
s.128
 
VI
1
Ya ilâhi neyler isen et beni
Tek hemen benden gönül incinmesin
Bu kemâle lâyık et cân-ü- teni
Tek hemen benden gönül incinmesin
2
Ne İbâdet ile mağrur olayım
Ne meârif ile mesrur olayım
Matlabımdan cümle ma'zûr olayım
Tek hemen benden gönül incinmesin
3
Halk içinde olayım hâk-ı siyah
Gice gündüz edeyim âh ile vah
İlmim erdi bundan ulu yok günâh
Tek hemen benden gönül incinmesin
4
Çekeyim her bir günâha bin ceza
Görmeyim ömrümde asla bir safa
Her tarafdan başıma yağsın belâ
Tek hemen benden gönül incinmesin
5
Olmasun âlemde bana feth-i bâb
Cevr ü mihnetde yürek olsun kebâb
Kâ'ilim her ne kadar varsa azab
Tek hemen benden gönül incinmesin
6
Ya îlâhi ver bana hulk-ı azîm
Kulların kalbinde olayım mukîm
Razıyım olsun bana mesken cehim
Tek hemen benden gönül incinmesin
7
Yere göğe sığmıyan Hallâka bak
Gönlüne sığmış anı etmiş durak
Her safadan olayım Gaybî ırak
Tek hemen benden gönül incinmesin
s.129
 
VII
1
(Men Aref nefseh) olupdur cümle ilmin efdali    
Kendi özün bilmez isen âlimim deme sakın
Öz kitabın okuyandır ehl-i ilmin ekmeli
Kendi özün bilmez isen âlimim deme sakın
2
Olma mağrur ilmine tahsîl-i irfan edigör
Sureta insanda kalma ma'nen insân ede gör
Baştan ayağa vücûdun cümle imân ede gör
Kendi özün bilmez isen âlimim deme sakın
3
Zât-ı mutlak sûret-i âdemde bulmuşdur zuhur
Bilmeyenler kendi özün bulmaz âlemde sürür
Secde eyle özüne şeytan gibi etme gurur
Kendi özün bilmez isen âlimim deme sakın
4
Eylesen Musa gibi ilm-i şeriatda kemâl
Hızr-ı vakte ermeyince cümlesi olur hayâl
Ko hayâli özüne gel keşf ola ayn-ı cemâl
Kendi özün bilmez isen alimim deme sakın

Aşk-ı mürşid tutmaz isen bilemezsin özünü
Özünü fehm eyledinse fehm edersin sözünü
Zâtına bak aşk ile Gaybi açagör gözünü
Kendi özün bilmez isen âlimim deme sakın
s.130


VIII

Derviş olmak ister isen aşk ile tut pir eteğin
Hakkı bulmak ister isen aşk ile tut pir eteğin

Aşkdır erenlerin yolu aşkdır erenlerin hâli
Asksız kişi olmaz veli aşk ile tut pîr eteğin

Aşkdır Allaha doğru yol aşka pek yapış Hakkı bul
Aşk sultândır gayrisi kul aşk ile tut pîr eteğin

Gönülde hiç koma teşviş çiğ kalma aşkı ile piş
Aşkdan gayrı yokdur bir iş aşk ile tut pîr eteğin

Aşkdır âşıkların gözü anda görünür dost yüzü
Aşkdır âlem âdem özü aşk ile tut pîr eteğin

Aşkdır bu âleme mâye Hak dostlarına sermâye
Aşkdan ulu yokdur paye aşk ile tut pir eteğin

Aşk dediğim Hak zâtıdır âlem anın sıfatıdır
Gönül Hakkın mir'âtıdır aşk ile tut pîr eteğin

Kangı derviş aşkı bilmez vallah o kul Hakkı bulmaz
Aşkdan ulu amel olmaz aşk ile tut pir eteğin

Aşıklara Gaybî derman aşkdır hakîkatde heman
İster isen din-ü- imân aşk ile tut pîr eteğin
s.131
 

 
IX
1   
Canı olmayan âşık cananı neden bilsin
Derdi olmayan münafık lokmanı neden bilsin
2  
Mahabbet ile gelen aşk ile menzil alan
Aşka canın vermeyen sultânı neden bilsin
3  
Dilediği özüdür bilmez zâhid özünü
Zâhid özün bilmedi irfanı neden bilsin
4  
Sofi halvet içinde riya ile hû çeker
Baykuş viranı bekler gülistanı ne bilsin
5
Cümlenin canın Gaybî zâhidler inkâr eder
Sahraya düşen damla ummanı neden bilsin
s.132
 
X
1
Erenlere hor bakma sakın berbâd olursun
Gönüllerini yıkma sakın berbâd olursun
2  
Yüzün tutgıl yüzüne ayak basgıl izine
Toz kondurma sözüne sakın berbâd olursun
3   
İderler ise bir ah gitdin aradan eyvah
Sende kalısar günâh sakın berbâd olursun
4  
Münkirleri basarlar yaylarını asarlar
Kılıçdan yeğ keserler sakın berbâd olursun
5  
Kendin hiçe satdırma serçe gibi ötdürme
Kahr okunu atdırma sakın berbâd olursun
6  
Er gönlü berrak durur mesken eden Hak durur
İncidirsen yakdırır sakın berbâd olursun
7  
Erenlere doğru bak yolu yanılma ahmak
Ayağına kurma fak sakın berbâd olursun
s.133

8
Oturma er postuna dil uzatma üstüne
İlişme Hak dostuna sakın berbâd olursun
9
Gaybî haddinden aşma Hak dostuna bulaşma
Zinhar gönülden düşme sakın berbâd olursun
s.134
 

Hak cemâlidir cemâlin Hak kelâmıdır sözün
Aşık isen bilmeğe sa'y et dilâ kendi özün

Sana ta'îîm eyledim zât-ı tecelli sırrını
Suretin ayn-ı tecelli ayn-ı zât oldu özün

Zâtının ayniyetidir hem sıfatı şüphesiz
Pes yüzün aynı yüzündür hem sözün aynı SİJZÜH

Zahirin oldu mukayyed bâtının mutlakdadır
Arif isen ayn u gayr-i halk u Hak oldu özün

Hâsılı sensin vücûd-u mutlaka mutlak nişan
Yerde gökde aradığın kendiözündür kendiözün

Hak durur sende görünen başdan ayağa neman
Hak kulağıdır kulağın Hak gözüdür hem gözün

Zâhir-ü- bâtında Hakdır çünkü varlık Gaybî'yâ
Dime hergiz Hakka sen ben kalmasun izin tozun
s.135
 


XII
1   
Suretine aldanıp kalma sakın sen âdemin
Gice gündüz sa'y edip bilmeğe cehd eyle demin

Cümle âza çift-ü- dil bir olmağa hikmet nedir
Yani kim dergâh-ı zât-ı vahdet oldu bil femin

Cân-ü- dilden dediler zat-ü- sıfata ârifân
Ten ile canı bilirsen kalmaya asla gamın
4
Ten ile can hakikat bilmeye oldu tarîk
Yüzünü yol eyle pire gitmesin gözden nemin

İlm-ü- canı yine candır anlayan Gaybî heman
Olmasun can içre candan gayrı kimse hemdemin

Müfred

Sanma kim mürşid olup sen halkı irşâd eyledin
Belki nâ-kâbilleri idlâl-ü-ifsâd eyledin

Câmi'iyyet rütbesiyle yok ihata kudretin
Da'vî-i tevhid ile nâ-ehli ilhâd eyledin
s.136

 
XIII
 
1
Zikr u tevhidinle Hakdan sen seni yâd eyledin
Geçdi ömrün gaflet ile sofi Hakkı bilmedin
Perde nüraniyle yahu kendini şad eyledin
Geçdi ömrün gaflet ile sofi Hakkı bilmedin
2
Hak katında ma'rifetden zikri sandın sen ulu
Ma'rifetden hâli oldun zikr ile oldun dolu
Zerk-i has sandın Hakka varmağa yolu
Geçdi ömrün gaflet ile sofi Hakkı bilmedin
3
Vird ü esma çille rüya oldu nurâni hicâb
Geçdin nurâniyetden kim sana feth ola bâb
Okumadın ma'rifetden olmadın sen bir kitâb
Geçdi ömrün gaflet ile sofi Hakkı bilmedîn
4
Hakka vâsıl eyleyen sandın seni ola amel
Kendözine hor bakup ilm ü Haka verdin halel
Ermez ise feyz-i Hakdan gönlüne feyz-i ezel
Geçdi Ömrün gaflet ile sofi Hakkı bilmedin
5
Her ne denlû âh-ü- feryâd ile eyle hay u hu
Ma'rifet olmayıcak gelmez sana Hakdan koku
Kendini bilmeye say et arif olup gayrı ko
Geçdi ömrün gaflet ile sofi Hakkı bilmedin
6
Gâfil-ü- mahcup kelâmın kendine ettin delîl
Câhil-i billâh olup kaldın hakîkatde zelîl
Ma'rifetden gayri yok zan eyledin Hakka sebîl
Geçdi Ömrün gaflet ile sofi Hakkı bilmedin
s.137

7
Kendi-âmâlindir eden bil seni Hak'dan garib
Sen sanırsın ki olasın anın ile Hakka karîb
Var yürü sa'y eyle ilm-i Hakdan almağa nasîb
Geçdi ömrün gaflet ile sofi Hakkı bilmedin
8
Âlimin ilmi hicâb-ü- sofinin zikri hicâb
Ma'rifetden ikisi de olmadılar behreyâb
İlm-ü- zikri perde etme bula gör râh-ı savâb
Geçdi ömrün gaflet ile sofi Hakkı bilmedin
9
İlm-i Hak ayn-ı amel idüğünü zevk etmedin
Kendi bildiğin koyup kâmil izine gitmedin
Gaybî'nin yüzüne bakıp sözünü işitmedin
Geçdi ömrün gaflet ile sofi Hakkı bilmedin

Müfred

Hidmet-i insân-ı kâmil oldu güya perçemin
Zer mi ya simin mi durur bilmeğe irîân gerek

Tâlib-i Hakkım diye dava eder çok müddei
Tâlib-i mevlâ görünür tâlib-i dünya köpek
s.138
 
- I -
Kâfiyet-ül-Vav
1
Bilir misin nedir tevhîd femâ fi'l- kevni illâ hû
Siyâm-ı şirki ko et îd femâ fi'1-kevni illâ hû

Eğer bâtın eğer zahir eğer evvel eğer âhır
Eğer mü'min eğer kâfir femâ fi'l- kevni illa hû

Görünen gerçi esmadır veli ayn-ı müsemmâdır
Ikilikden müberrâdır femâ fi'l- kevni illâ hû

Nedir ümmid nedir haşyet nedir duzah nedir cennet
Nedir fürkat nedir vuslat femâ fil- kevni illa hû

Kamu âlem mezâhirdir Huda anınla zahirdir
Güneşden dahi bahirdir femâ fi'l- kevni illâ hû

Demâdem devr eder devrân meratib cem'eder her ân
Gelüp âhır olur insân femâ fi'l- kevni illâ hû

Hazînedir çü bu âlem nedir mahfi olan âdem
Tecelli etmek ister dem femâ fi'l- kevni illâ hû

Gelir gider nihayet yok tecellîsine gayet yok
Nihayet yok bidayet yok femâ fil- kevni illâ hû
9
Bu akl-u-nefs-ü- ulviyyât mevâlid ile süfliyyât
Bu cüz'iyât-ü- külliyât femâ fi'l- kevni illla hû
10
Buyurdu Hazret-i Mevlâ ene'd- dehr u ene'l-eşyâ
Hakîkatde sivadır la femâ fil- kevni illâ hû
s.139
 
11
Heme âlem heme âdem hemin mevlâ üçü birdir
Var olandır Hûda Gaybi femâ fi'l- kevni illâ hû
s.140


II


El gönüldür gönlü tutup eli ko
Sevgi suyu ile var sen seni yu

Başla kalbin cümle şey'i sür çıkar
Pir sevgisiyle kalb olsun dolu

Kalb evi pir sevgisiyle olucak
Her neye baksan cemâl olur kamu

Pir sevgisi dürür Hak doğru yol
Ana râcidir hakikat remz-i hû

Pirle bir olsun gözün piri gözet
Görüne gözüne her dem nûr-ı hû

Şeş cihetden gönlünü pak edicek
Bî-cihetle yâr olursun mû-be-mû

Gaybiyâ gel ma'rifetle fâni ol
Külli şey'in halik illâ veche hû
s.141
 
III
1  
Ne o budur ne bu odur kamu o
Heman varlık odur şirkden elin yu
2  
Enânîyet sana perde olupdur
Tecellî diler isen sen seni ko
3  
Hakikatde hüviyyet bu nefesdir
Kalırsa sende senlikden ser-i mu
4  
Ayan olmaz muhakkak ma hüvel-hak
İşâretdir ana güya bu hay hu
5
Nefes Hak olduğunu Gaybi bildi
Münezzehdir denilmez ana şu bu
s.142
 
IV
1
Can u dil derdine derman isteyen gelsün beru
Kühn-ü zât-ı Hakka irfan isteyen gelsün beru
2  
Ma'rifetden hissesi olmayan inşân deme
Sûret-i man'îde inşân İsteyen gelsün beni

Sırr-ı cism u canı idrâk etmeyen küfr içredir
Zâtın idrâk ile imân isteyen gelsün beru

Mushaf-ı Hakdan cemâlin hem kelâmın manâsı
Zahir u bâtında Kur'ân isteyen geîsün beru

Zulmet-i tâatda sergerdân olan sâliklere
Hızr-ı vakti Âb-l Hayvan isteyen gelsün beru

Suret-i devrije Hakka ermedi eflâke bak
Can u dil mülkünü devrân isteyen gelsün beru

Kutb-u mülk-ü marifetdir taht-ı kalbüı Gaybî'yâ
Alem-i manâda sultân isteyen gelsün beru
s.143
 
Kâfiyet-ül-He
l   
La ile eşyayı nefy et müs-bit ol illâ ile
Dâima zât içre ol mahfîce müstesna ile
2  
Suretin ma'nâ hakikat ma'nân illâdır senin
Lafzile olma mukayyed mutlak ol ma'nâ ile
3  
Nefy içinde nefy hem müsbet içinde müsbet ol
Sırrın izhâr etme illâ remz ile imâ ile
4  
Fil- hakîka nefy u menfi müsbet eşyadır heman
Sabit u baki durur Hak daima eşya ile

Gaybî'yâ teşbîh-ü-tenzîh üzre devr et dembedem
Suret-i tevhide çünkim geldi illa la ile
s.144
 

Arif özün bilmeğe kendine gel kendine
Hakkı ayan görmeğe kendine gel kendine

Hakka giden doğru yol senden sana gider ol
Sa'y et seni sende bul kendine gel kendine

Her ne varsa âlemde örneği var âdemde
Bulasın seni sende kendine gel kendine

Sensin dâr-ı âhıret sende bulundu cennet
Sende göründü hazret kendine gel kendine

Ko bu zühd ü tâ'ati terk et kuru âdeti
Geç cümle hayâlâtı kendine gel kendine

Mushaf-ı Hakdır yüzün âyet-i Kur'an sözün
Gaybi bile gör özün kendine gel kendine
s.145


III

Aşkdan lezzet alanlar bakmaz dünyâ varına
Hakkı bunda bulanlar kulak salmaz yarına

Aşksız kişi ne bulur bulduğun yavı kılur
Baki dirlikde kalır eren bugün yarına

Aşksız kişi hayvandır insan değil şeytândır
Gerçek şu kim insandır erdi can esrarına

Aşk ehli kabre girmez münkir nekiri görmez
Aşkı olmayan ermez Allâhın dîdârına

Aşk canların canıdır derdlerin dermanıdır
Âlemin sultânıdır çıkın aşkın darına
6
Tenin eyle mutahhar canın eyle münevver
Yanacağın mukarrer yanmazsan aşk nârına

Gaybî yok et özünü anlayasın sözünü
Sen sana tut gözünü bakma cihan harına
s.146
 

IV


Aşk u mahabbet mâyedir Hak yoluna gidenlere
Fakr u fena sermâyedir Hak yoluna gidenlere

Gönülden alagör sebak baş olagör olma ayak
Aşkdan gerekdir göz kulak Hak yoluna gidenlere

Benliğini elden bırak sen senden olagör ırak
Aşk u mahabbetdir yarak Hak yoluna gidenlere

Eyle derûnî ah u vah ziya vere nûr-ı ilâh
Gönülden olur doğru rah Hak yoluna gidenlere

Aşk ateşiyle durma yan aksın gözünden yaş u kan
İnler mi hiç baş île can Hak yoluna gidenlere

Aşkı imâm edin müdâm her tâ'atin olsun tamâm
İki cihan olur haram Hak yoluna gidenlere

Ölmez evvel kim ölür Gaybi hayâtı ol bulur
Aşk can yerine can olur Hak yoluna gidenlere
s.147

V


Zâhid-i nadan aceb mi nutku inkâr eylese
Ademiyyet payesin bulurdu ikrar eylese

Kadr-i nutku bilmeyenler âlem-i hayvandadır
Sûret-i âdemde her ne denlü reftâr eylese

Bilmedikçe sırr-ı devri nutka hem-sır olamaz
Mahzen-i kalbin serâser cümle esrar eylese

Ben kelâm-ı nâtık-ı Hakkım dedi niçün Alî
Remz-i sırrı arif olsa bize izhâr eylese

An-ı dâimde tasarruf eyleyen kutb-ı cihan
Nutk-u âdemdir hakikat cümle inkâr eylese

Cümle eşya nutka mahkûm olduğu azhar durur
Hâkim-i mutlak nutkdur kim ki güftâr eylese

Nutka tâbidir tecellî geh zuhur u geh butun
Âlem u âdemde devrin her ne mıkdâr eylese

Bî-nişân-ü- lâ-mekân-ü- gayr-î mer'îdir nutuk
Cümle-i eşya nutukdur her ne kim var eylese

Sığmayan arz u semâya gönle sığdı hem nutuk
Var kıyas et kim olur nutuk ile envâr eylese
s.148
 
10 
Hâne-i Hakdır gönül kim hanedanı nutk-u pâk
Cilve-i Hak nutuk iledir arz-ı 'dîdâr eylese
11 
Er dili altında mahfîdir dedi merd-i Hûda
Nutuk arif sırrını kâşifdir ihbar eylese
12 
Hak sözün ancak yine Hak söyleyen kâmil bilir
Zâhid-i hunriz aceb mi anı berdâr eylese
13 
Ermeyen kurb-u ferâız rütbesine anlamaz
Ehl-i Hakkın nutkunu bin kerre tekrar eylese
14 
Her lisânda kâ'il olan çünkü Hak dedi resul
Munsıfa kâfi değil mi bunu mi'yâr eylese
15 
Tercemân-ı Hak durur, bilgil zebân-ı ârifan
Hakdan alır halka verir her ne isar eylese
16 
Tâlib-i Hak bir söz ile Hak sözün eyler kabûl
Reddeder münkir eğer burhanı sad-bâr eylese
17 
Nutuk ile iş bitse gelmezdi suhûf ile kitâb
Mutlaka oldur müessir her ne isar eylese
18 
Ermeyen mahiyyet-i nutka erişmez vahdete
Her dem u her saatin evrâd u ezkâr eylese
19 
Ehl-i Hakkın nutkunu irfân-ı sûrî nutuk eder
Zâhid-i nadan ne denlü ta'n-ı bisyâr eylese
20 
Mebde-i feyyazdan-eder tereşşuh arifin
Bâtınından zahirine her ne feyz bâr eylese
s.149
 
21 
Halka mürşidlik satup da'va-yi irfan eyleyen
Varidatın bari Gaybi gâhı eşâr eylese.
s.150

VI

Dersi Hakdan almayanlar gelmesin bu meclise
Aşka kulak salmayanlar gelmesin bu meclise

Cümle eşyaya hakikat mâyedir aşk-ı ilâh
Künh-ü aşkı bilmeyenler gelmesin bu meclise

Bahr-i aşkın menbaıdır bil kulûb-u evliya
Bahr-i aşka dalmayanlar gelmesin bu meclise

Aşkdır pak eyleyen şirk-i cenabetden seni
Aşkla pak olmayanlar gelmesin bu meclise

Akl ile Hakka erilmez aşkdır mürşid olan
Ölmeden ol ölmeyenler gelmesin bu meclise

Akl ile ölüp dahi aşk ile dirilmek gerek
Aşkı mürşid olmayanlar gelmesin bu meclise

Varlığın mahv etmeyen Gaybi mürîd-i nefs oıur
Kendisin yok bilmeyenler gelmesin bu meclise
s.151
 
VII
1   
Hakka ermek ister isen sohbet et merdan ile
Can u ten kaydını ko zevk al özünden can ile
2  
Can ile tenin arası bunca yıllık yoldurur
Ermeğe mi'râc-ı câna salik ol vicdan ile
3   
Ay gibi kalbin mukabil eyle pir-i şemse kim
Ekser-i evkât dolasın ilm ile irfan ile
4  
Hüsn-ü hulk ile tahalluk etmeğe sa'y eylegil
Kalb-i pâkin cennet ola hurî vü gılmân ile
5
Aşk ile zenb-i vücûdu mahv et Gaybi yok ol
Âlem-i vahdetde birlik sûresin subhân ile
s.152
 
VIII
1
Dilimizde dâim tevhid edası
Zâkir kullardanız, elhamdülillah
Kulağımızda hem tevhîd sedası
Zâkir kullardanız elhamdülillah
2
Sular gibi dâ'im durmaz akarız
Varlığımız aşk oduna yakarız
Her kanda bakarsak Hakka bakarız
Zâkir kullardanız elhamdülillah
3
Aşk ile olmuşdur kalbimiz dâ'im
Mâsivâdan oldu canımız sâim
Hakdan koku alır burnumuz dâ'im
Zâkir kullardanız elhamdülillah
4
Halk-ı âlem bilmez bizim hâlimiz
Hâle tebdil etdik cümle kalimiz
Her kanda sunarsak Hakdır elimz
Zâkir kullardanız elhamdülillah
5
Gaybî halkın zikr etdiği âdıdır
Anda kalan dost ilisin yâdıdır
Bizim tutduğumuz Hakkın yedidir
Zâkir kullardanız elhamdülillah
s.153


IX
1  
Ne meczûb-u ilâhi ol şerâyi'de kusur eyle
Ne mahbûb-u îlâhi ol hakâyıkda kesûr eyle
2  
Ne mest ol aşk ile dâ'im ne ayık ol bu gafletle
Miyân-ı Zühd ile irfanı cem' edüp ubur eyle
3  
Ne hâli ko ne kâli ko olagör mecma'ül- bahreyn 
Tenin şer'e muvafık kıl dilin sıra kubur eyle
4  
Celâl ile cemalin imtizacında durur âlem
Bu dehr içre ne mahzun ol demadem ne sürûr eyle
5
Bu kesret zehrine mahlut olupdur sukker-i vahdet
Aceb macûn-u ekberdir yiyip Gaybi huzur eyle
s.154
 
X
1   
Bunu zevk-i sahih etdi ifâde
Meselde ayn olupdur bil ifâde
2
Tenasüb var meselde yok tenasüh
Ki zira yokdurur birden ziyâde
3
Tecellîde tekerrür nice mümkin
Reva mıdır tazayyuk hiç Hüdada
4
Kemâlin sende ahır etdi ol zât
Diriga tutmayıp döndük cemâda
5
Me'âd-ü- mebdei bildin mi Gaybi
Ne zevk etdinse etdin bu arada


s.155